Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5076 Esas 2022/7042 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucunda, davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, yararına hüküm verilen nafaka ve tazminat miktarının az olduğuna dair itirazda bulunulmuştur. Mahkeme, nafaka ve tazminat miktarlarının daha uygun bir şekilde belirlenmesi gerektiğine dikkat çekmiş, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri hükmüne atıfta bulunarak hakkaniyet ilkesine uygun bir şekilde yeni bir takdir yapılması gerektiğini belirtmiştir. Sonuç olarak, temyiz edilen kararın bazı kısımları bozulmuş, diğer kısımları ise onanmıştır.
Kanun maddelerinin açıklamaları:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: \"Yasal düzenlemelerin bir hüküm içermediği durumlarda, hâkim kamu düzenine uygun olarak hakkaniyete ve işin taraflarının durumuna göre hüküm verebilir.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: \"Maddi zararın tazmini, zarar görenin zararının giderilmesine yarayan menfaatleri de kapsar.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: \"Kişilik haklarına yapılan saldırılarda, zarar görenin manevi zararı tazmin edilir.\"
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. maddeleri: \"Zarar gören, manevi zararının giderilmesini talep edebilir. Bu hakkın kullanılması, zarar görenin ölümü halinde mirasçılarına geçer.\"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından, kusur belirlemesi, yararına hükmolunan nafaka ve tazminat miktarı ile faiz talebi hakkında hüküm kurulmamış olması yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı karşı davacı kadın yararına hükmolunan yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminatlar azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî ve manevî (TMK m. 174/1-2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.15.09.2022 (Prş.)