Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2898 Esas 2020/5768 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2898
Karar No: 2020/5768
Karar Tarihi: 09.12.2020

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2898 Esas 2020/5768 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi'nde davacı vekili, şirket ile davalı şirket arasındaki ticari ilişkinin bulunduğunu ve davalı şirketin 5 adet sahte imzalı çek aldığını iddia ederek dava açmıştır. Davalı vekili ise, söz konusu çeklerin hatır çeki olarak verildiğini ve davalı şirketinde bu yönde bir teamül ve itimat oluşturulduğunu savunarak davanın reddi talebinde bulunmuştur. Mahkeme, 33 adet çekin ticari karşılığı olmayıp hatır çeki olarak verildiği iddiasını kabul etmemiş ve davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar vermiştir. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi, verilen kararın usul ve esas yönden hukuka uygun olduğunu belirterek istinaf başvurusunu reddetmiştir. Karara karşı temyiz kanun yoluna başvurulmuştur ve dosya Yargıtay'a gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Borçlar Kanunu, Madde 708 (Çekin Kullanımı Amacı Tartışmalı Olduğunda Borçlu Tarafın İspat Yükü)
- Türk Ticaret Kanunu, Madde 722 (Çekin Kullanımı Amacı Tartışmalı Olduğunda Borçlu Tarafın İspat Yükü)
11. Hukuk Dairesi         2020/2898 E.  ,  2020/5768 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

    Taraflar arasında görülen davada Denizli Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 12.07.2017 tarih ve 2007/429 E. - 2017/705 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 28.01.2019 tarih ve 2018/717 E. - 2019/80 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, şirket ile davalı şirketin geçmişe dayanan ve köklü ticari ilişkisinin bulunduğunu, davalı firma tarafından art niyetle davacı firmadan 5 adet çeklerin alındığının anlaşılması üzerine çeklerin akıbeti araştırıldığını, her biri 28.000,00 TL bedelli 5 adet bu çeklerdeki imzanın sahte olarak atılmak suretiyle tedavüle sürüldüğünün tespit edildiğini, toplam miktarı 1 milyon 41 bin TL olan diğer 33 adet çekin ise davalı şirkete hatır çeki olarak verildiğini, davalı şirkete verilen çeklerin hiç birinin alacak-borç ilişkisine dayanmadığını, davalının durumunun kötü olduğu ve dava konusu çekleri piyasaya sürdüğü iddiasıyla ilgili çekler nedeniyle borçlu olmadığının karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davalı şirketin yetkililerinin davacı şirketten hiçbir şekilde boş çek almadıkları gibi sahtecilik de yapmadıklarını, söz konusu çeklerde eksiklik varsa bile benzer türde çeklerin yıllardır davalı şirkete verildiğini ve davalı şirketinde bu yönde teamül ve itimat oluşturulduğunu beyan ederek haksız ve yersiz davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davaya konu 33 adet toplam 1.041.000,00 TL bedelli çeklerin ticari alışveriş karşılığı olmayıp hatır çeki olarak verildiğini iddia edildiği ancak çekin ödeme aracı olup, sebepten mücerret olduğu, çeklerin hatır çeki olarak verildiğini ispat yükünün davacı tarafta olduğu, çeklerin hatır çeki, avans çeki vs. sebeplerle verildiğinin ve çeklerin bedelsiz kaldığına yönelik iddianın yazılı delil ve belgelerle ispat edilmesi gerektiğini ve davacı tarafça bu husus ispat edilemediğinden davacı tarafın iddialarının bu çekler yönünden yerinde olmadığı, davaya konu 5 adet çeklerdeki imzaların davacı şirket yetkilileri eli ürünü olmadığı Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesinin raporu ile tespit edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiş, ilk derece mahkemesinin kararına karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
    Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nin 2018/717 esas ve 2019/80 karar sayılı ve 28/01/2019 tarihli kararıyla ilk derece mahkemesi tarafından davanın kısmen kabulüne kısmen reddine ilişkin verilen kararın usul ve esas yönden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karara karşı davalı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
    Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle maddi hukuka ve muhakeme hukukuna uygun bulunan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nin 2018/717 esas ve 2019/80 karar sayılı ve 28/01/2019 tarihli kararının ONANMASINA, dosyanın Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi’ne kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 7.172,55 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 09.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş