Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/4, 52/1-2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın aracı kendisinin kullanmadığına dair yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 50/1-a maddesi yerine uygulama olanağı bulunmayan TCK"nın 50/4 maddesi şeklinde gösterilmesi,
2-Sanık hakkında hükmedilen taksitli adli para cezasının taksitlerinin hangi aralıkta ödeneceğinin belirtilmeyerek infazda tereddüt oluşturulması,
Kanuna aykırı olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 6. fıkrasındaki “50/4” ibaresinin “50/1-a” şeklinde değiştirilmek ve yine hükmün 9. fıkrasındaki “9 eşit taksite bölünmesine” ibaresinin “birer ay ara ile 9 eşit taksitte ödenmesine” ibaresi ile değiştirilmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.