Mahkemesi :Sulh Hukuk Hakimliği
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 818 Sayılı Borçlar Yasası"nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için yapılan icra takibine itirazın iptâli, takibin devamı ve %40 icra inkâr giderimi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemede görülen davanın yapılan açık yargılaması sonucunda davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Eser sözleşmesi taraflara karşılıklı haklar ve borçlar yükleyen bir iş görme akdidir. Yüklenici yapımını üstlendiği eseri sözleşmeye, teknik ve sanatsal ilkelere ve amaca uygun olarak imâl edip iş sahibine teslim etmekle, iş sahibi de kararlaştırılan bedeli ödemekle mükelleftirler.
Dava konusu somut olayda davacı kumaş örmesi için davalı yükleniciye iplik göndermiş, davalı bu iplikleri kumaş olarak imâl edip davacıya teslim etmiş, yapılan işin bedeli ödenmiştir.
Taraflar arasında yazılı bir sözleşme bulunmamaktadır. Ancak akdî ilişkinin varlığı, işin yapılıp teslim edildiği ve ödemeler konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık ayıplı olarak imâl edilen kumaşlar ve bu konuda taraflar arasında mutabakata varılarak düzenlendiği iddia edilen 01.02.2010 tarih 196968 Sayılı 5.961,60 TL tutarındaki reklamasyon bedeli faturayla ilgili noktada toplanmaktadır. Davacı iş sahibi tarafından anılan bu faturayla ilgili olarak icra takibi yapılmış, davacı yüklenicinin itirazı üzerine takip durmuştur. Eldeki bu davada itirazın iptâli, takibin devamı ve %40 icra inkâr giderimi talep edilmiştir. Yargılama sürecinde tarafların gösterdikleri kanıtlar toplanmış, dosya üzerinde inceleme yapılmış, mali müşavir bilirkişiden rapor alınmıştır. Düzenlenen raporda takibe konu faturaya itiraz edilmediği, faturanın davacı defterlerinde alacak, davalının kayıtlarında
ise borç olarak yazıldığı saptanmıştır. Bu durumda üretilen kumaşlarda kısmen ayıbın bulunduğu, bunun davalı tarafından da kabullenildiği, anılan bu faturanın da bu kapsamda düzenlenip gönderildiği, dinlenen tanıkların sözleri ve diğer dosya içeriği belgelerle de sabit olmuştur. Buna rağmen davanın reddine karar verilmesi isabetli olmamıştır.
Tüm bu nedenlerle davanın kabulüne karar verilmesi gereken reddi yönünde hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 26.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.