Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/8944 Esas 2020/10340 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8944
Karar No: 2020/10340
Karar Tarihi: 21.10.2020

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/8944 Esas 2020/10340 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Anadolu 11. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir nitelikli dolandırıcılık suçuyla ilgili mahkumiyet hükmü, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildi. Bu kararın temyizi yapılamayacağı belirtildi ve karar oy birliğiyle onaylandı. Mahkeme kararında TCK’nın 158/1-f, 52/2-4, 53/1-2-3 ve 58/6-7. maddeleri referans alındı. 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi gereğince, birinci derece mahkemelerinde verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezaları için istinaf başvurusu yapmanın etkisi olmadığı belirtildi.
15. Ceza Dairesi         2020/8944 E.  ,  2020/10340 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
    HÜKÜM : İstanbul Anadolu 11. Ağır Ceza Mahkemesi"nce nitelikli dolandırıcılık suçundan TCK’nın 158/1-f, 52/2-4, 53/1-2-3 ve 58/6-7. maddeleri gereğince verilen 3 yıl hapis ve 2.780 TL adli para cezasına dair mahkumiyete ilişkin hüküm yönünden istinaf başvurusunun esastan reddi

    Sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükmün temyizi üzerine, temyiz talebinin reddine dair verilen ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi gereğince, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine dair 27/11/2019 tarih ve 2017/2079 E, 2017/2123 K sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE, 21/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş