

Esas No: 2019/373
Karar No: 2020/11145
Karar Tarihi: 05.11.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/373 Esas 2020/11145 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 53/1 ve 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizce, uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiğinden bahisle hükmün bozulması üzerine, taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, suç tarihinde sitenin bahçesinde temizlik yapan katılanın yanına gelerek katılana bahçe temizliği yaptıracağını bu işi yapabilecek tanıdığı olup olmadığını sorduğu, katılanında kendisinin yapabileceğinin belirtmesi üzerine sanığın katılanı bir bahçeye götürdüğü, burada 300 TL"ye anlaştıkları, bu sırada sanığın telefonunun çaldığı, oğlunun kaza yaptığını yanında Türk lirası olmadığını belirterek katılandan para istediği, bunun üzerine 600 TL parasını sanığa verdiği, sanığın yukarı çık hanım sana 1.000 Euro verecek dediğini, apartmana çıktığında kimsenin olmadığını, geri döndüğünde ise sanığın orada bulamadığı iddia olunan olayda; sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları ile sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; sanığın hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 05/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
